Η εφηβεία είναι ένα από τα πιο
σημαντικά θέματα που απασχολούν όλους τους ανθρώπους ανεξαρτήτως ηλικίας . Μας
επηρεάζει σε πολλά θέματα ως προς το σώμα μας, την συμπεριφορά μας προς τους
μεγαλύτερους, το κάπνισμα το αλκοόλ και κυριότερα τα ναρκωτικά .
Αρχικά θα αναφερθούμε στις αλλαγές του
σώματος που είναι πολλή φανερές. Μερικές δεν είναι και τόσο φανερές αλλά αυτό
δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν και δεν γίνονται! (π.χ. Αλλαγή σωματικών αναλογιών)
και άλλες όχι (π.χ. αλλαγές στη λειτουργία του γενετικού συστήματος).
Ουσιαστικά ραγδαία ανάπτυξη έχουμε σε όλα τα
οργανικά συστήματα. Γεννητικό, κυκλοφοριακό, αναπνευστικό, πεπτικό και νευρικό.
Οι ορμόνες επίσης δεν μένουν ανεπηρέαστες… ορμονικές αλλαγές συμβάλλουν και
αυτές στη βιωματική αλλαγή του εφήβου.
Σε κάποια σημεία και μετά παύει να έχει την
«παιδική του μορφή», τα χαρακτηριστικά του φύλου διαμορφώνονται σιγά-σιγά και
χτίζεται το «σπίτι-σώμα» που θα κατοικήσει ο αυριανός ενήλικας. Όμως για τον
έφηβο πολλές φορές είναι δύσκολο να αποδεχτεί αυτές τις αλλαγές και να τις
εντάξει στο βιοσωματικό του είδωλο, με αποτέλεσμα να
βιώνει ψυχική ένταση.
H
ψυχολογία του έφηβου είναι πολλή περίεργη και εναλλάσσεται πολλή γρήγορα από
Την μια μέρα στην άλλη. Πριν μπει στην
εφηβεία συζήταγε για καθημερινά πράγματα
Ενώ από την στιγμή που μπήκε στην εφηβεία
μιλάει για «ελευθερία», «δικαιοσύνη» και να αποκτά μια πιο σφαιρική εικόνα του
κόσμου.
Αλλαγές όμως παρατηρούνται και γενικά στον
τρόπο έκφρασης και στο λεξιλόγιο των παιδιών, κάτι που αυξάνεται και
εμπλουτίζεται με αφηρημένες- μεταφορικές έννοιες και επιστημονικούς όρους
διαφορετικούς από αυτούς που είχαν.
Επίσης παρατηρείται και ένας άλλος τρόπος
έκφρασης των εφήβων
συνθηματική θα λέγαμε γλώσσα- που αποτελεί
τη γλώσσα της κουλτούρας των εφήβων, που
τους ενώνει με την ομάδα τους με την οποία ταυτίζονται και τους διαχωρίζει από
τους άλλους.
Επίσης παρατηρείτε και μια άλλη αλλαγή κατά
την περίοδο της εφηβείας. Η ψήχω κοινωνία τους απασχολεί ιδιαίτερα .
Η προσπάθεια των παιδιών να αποδεχτούν τις
αλλαγές που τους συμβαίνουν και να αποκτήσουν τη δική τους ταυτότητα έχει
αντίκτυπο στο συναισθηματικό τους κόσμο και τα κάνει συνήθως να έχουν κάποιες
από τις παρακάτω αντιδράσεις :
Ο έφηβος
φοβάται και ανησυχεί για τη σωματική του εμφάνιση και σεξουαλική καταλληλότητα
του
·
Επιδιώκει τη μοναξιά
·
Νιώθει εύκολα ανία
·
Είναι νευρικός και πολλές φορές εχθρικός
απέναντι στους άλλους και σε κάθε μορφή εξουσίας
·
Ονειροπολεί και είναι ευσυγκίνητος
·
Έχει αντιδραστική στάση προς το αντίθετο
φύλο μέχρι να αποσαφηνίσει το ρόλο των φύλων
·
Δεν είναι σταθερός στις αποφάσεις τους
·
Έχει κριτική διάθεση έναντι των άλλων και
αμφισβητεί όλους αυτούς που φροντίζουν για το «καλό» του κόσμου, προκαλώντας το
κακό του
·
Προσπαθεί να ορίσει τα πιστεύω του και να τα
υπερασπιστεί
·
Διεκδικεί «τα δικαιώματα του»
·
Νιώθει πως μόνο αυτοί που βιώνουν την ίδια
κατάσταση μπορούν να τον καταλάβουν και για αυτό είναι στενά συνδεδεμένος με
τις παρέες συνομηλίκων του
Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας. Η εφηβεία είναι
μια δύσκολη περίοδος όσο και εάν εμείς νομίζουμε πως «παιδιά είναι… τι
προβλήματα έχουν». Βάλτε τον εαυτό σας στην θέση τους. Από την μια οι έφηβοι
διψάνε για ανεξαρτησία, από την άλλη δεν νιώθουν έτοιμοι γι’ αυτή.
Τέλος οι έφηβοι επηρεάζονται πολλή εύκολα
και παρασέρνονται επίσης ευκολότερα, είτε από παρέες είτε από κάποιο είδωλο
τους.
- Η κατανάλωση
αλκοόλ από παιδιά προκαλεί σε αυτά σοβαρά προβλήματα ανάπτυξης αλλά και
συμπεριφοράς. Ακόμη και τα έμβρυα επηρεάζονται με το εάν η μητέρα πίνει,
και από την γέννηση τους είναι εμφανή τα προβλήματα.
- Το αλκοόλ
προκαλεί βλάβες στο νευρικό σύστημα, υπερ
κινητικότητα ή ακόμη και κατάθλιψη.
- Στα παιδιά δεν
πρέπει να δίνεται σε καμία περίπτωση, έστω και για δοκιμή οινοπνευματώδες
ποτό. Η ποσότητα που προκαλεί τουλάχιστον μέθη και σοβαρή δηλητηρίαση
είναι πολύ μικρή.
- Μπορεί η δόση να
είναι ελάχιστη, όμως το παιδί νιώθει πως το αλκοόλ είναι κάτι εντελώς
άκακο, σαν κάτι συνηθισμένο στη διατροφή του!
Επίσης ένα άλλο είναι το κάπνισμα . Παρά τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί,
ο αριθμός των καπνιστών στην ΕΕ εξακολουθεί να είναι υψηλός – περίπου το ένα
τρίτο του πληθυσμού - ενώ, πέρα από τα χρόνια προβλήματα υγείας, κάθε χρόνο
σημειώνονται 650.000 θάνατοι εξαιτίας του καπνίσματος. Σχεδόν το 50% των
ανθρώπων που πεθαίνουν είναι μεταξύ 35 και 69 ετών, ηλικία πολύ μικρότερη από
το μέσο όρο του προσδόκιμου ζωής. Όσο αυξάνεται η ευαισθητοποίηση του κοινού,
οι ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού ζητούν ολοένα περισσότερο να προστατευτούν από
τους κινδύνους των ασθενειών, της αναπηρίας και του θανάτου που συνδέονται με
την έκθεση στον καπνό.
Οι κυριότερες ενέργειες της ΕΕ στο
συγκεκριμένο τομέα είναι η λήψη νομοθετικών μέτρων και η χρηματοδότηση
προγραμμάτων καταπολέμησης του καπνίσματος και ενημερωτικών εκστρατειών, τα
οποία εντάσσονται όλα στο πλαίσιο μιας σφαιρικής πολιτικής. Η ΕΕ έχει επίσης
ενσωματώσει την καταπολέμηση του καπνίσματος σε μια σειρά άλλων κοινοτικών
πολιτικών, όπως η φορολογική και η γεωργική πολιτική. Τέλος, συμμετέχει ενεργά
στην καταπολέμηση του καπνίσματος σε διεθνές επίπεδο, κυρίως μέσω της
σύμβασης-πλαισίου για την καταπολέμηση του καπνίσματος (της πρώτης διεθνούς
συνθήκης για την υγεία), η οποία καλεί τις χώρες όλου του κόσμου να μεριμνούν
για τη μείωση των θανάτων και ασθενειών που συνδέονται με το κάπνισμα και παρέχει
το πλαίσιο για τη λήψη ολοένα αυστηρότερων μέτρων κατά του καπνίσματος.
Ένα άλλο σοβαρό πρόβλημα είναι τα ναρκωτικά.
, η λέξη ναρκωτικό αναφέρεται στο όπιο, τα παράγωγά του και τα ημισυνθετικά ή πλήρως συνθετικά υποκατάστατά τους
"καθώς και στην κοκαΐνη και τα
φύλλα κόκας", τα οποία αν και
έχουν κατηγοριοποιηθεί ως ναρκωτικά σε σχετικό νόμο των ΗΠΑ (Controlled Substances Act), από
χημικής άποψης δεν είναι ναρκωτικά. Αντίθετα με την λαϊκή άποψη, η μαριχουάνα δεν
είναι ναρκωτικό, όπως δεν είναι το LSD και
άλλες παραισθησιογόνες ουσίες.
Πολλοί εκπρόσωποι του νόμου στις ΗΠΑ
χρησιμοποιούν ανακριβώς τη λέξη "ναρκωτικό" (drug) για να
αναφερθούν σε οποιοδήποτε παράνομο φάρμακο ή παράνομα αποκτημένο φάρμακο.
Επειδή ο όρος χρησιμοποιείται συχνά με ευρύτερη έννοια, ανακριβώς και εκτός
ιατρικού περιεχομένου, οι περισσότεροι επαγγελματίες του ιατρικού χώρου προτιμούν
τον πιο ακριβή όρο "απιοειδή" , ο οποίος αναφέρεται σε φυσικές,
ειμί-συνθετικές και συνθετικές ουσίες, οι οποίες συμπεριφέρονται φαρμακολογικά
όπως η μορφίνη, το
κύριο ενεργό συστατικό του φυσικού οπίου.
Τα αποτελέσματα της χρήσης ναρκωτικών
εξαρτώνται κυρίως από τη δόση, τον τρόπο χορήγησης, προηγούμενη έκθεση στην
ουσία και τις προσδοκίες του χρήστη. Εκτός από την χρήση τους σε κλινικό
περιβάλλον για την αντιμετώπιση του πόνου, του βήχα και της οξείας διάρροιας,
τα ναρκωτικά προκαλούν μια γενική αίσθηση ευφορίας και μειώνουν την ένταση, το
άγχος και την επιθετικότητα. Αυτά τα αποτελέσματα είναι χρήσιμα σε ένα
θεραπευτικό πλαίσιο και συνεισφέρουν στη διάδοσή τους ως ψυχαγωγικά φάρμακα,
καθώς και στην πρόκληση εθισμού.
